المانیتور در مطلبی به وضع بازار مسکن و پیش بینیها درباره آینده آن پرداخت.
به گزارش
گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان،
المانیتور در مطلبی نوشت: نشانههایی در بخش مسکن ایران وجود دارند که
روشن میسازند پس از 3 سال رکود، شاهد اندکی رونق در این بازار خواهیم بود.
این در حالی است که صحبتهای ضد و نقیضی درباره احتمال رونق این بازار به
گوش میرسد. البته افرادی که در بخش مسکن مشغول به کار هستند درباره آینده
این بازار خوشبینند. اما تحلیلگران معتقدند افزایش ناگهانی رونق در بخش
مسکن ایران، دور از ذهن است.
بر اساس گزارش بانک
مرکزی ایران، تعداد معاملات مسکن در تیر ماه 1395، نسبت به تیر ماه سال
گذشته خورشیدی با افزایشی 27.6 درصدی مواجه بود. اما این رقم نسبت به خرداد
ماه 4 درصد کاهش یافته است.
حسام عقبایی -- رئیس
اتحادیه مشاورین املاک تهران – معتقد است تقاضا برای واحدهای مسکونی رو به
رشد است. مصطفی خسروی – رئیس پیشین این اتحادیه – پیشبینی کرده است این
رشد در نیمه دوم سال جاری خورشیدی مشهود خواهد شد و تا سال آینده خورشیدی
نیز ادامه خواهد یافت. با این حال، بازار مسکن ایران برای رسیدن به تعداد
معاملات مسکن بین سالهای 2011 و 2012 – که روزانه بیش از 14 هزار قرارداد
ثبت میشد – راهی طولانی در پیش دارد. بین این سالها، به دلیل وضع
تحریمهای اقتصادی علیه ایران و سقوط ارزش ریال، بهای مسکن نزدیک به 100
درصد افزایش یافت.
بسیاری از کارشناسان در ایران
بر این باورند که دولت ایران باید وامهای مسکن را به گونهای تنظیم کند که
حدود 80 تا 85 درصد قیمت تمام شده مسکن را پوشش دهند. در غیر این صورت،
پیشبینی شده است تقاضا برای واحدهای مسکونی در سطح پایینی باقی بماند.
بر
اساس گزارش مرکز آمار ایران، در زمستان سال گذشته تعداد مجوزهای صادر شده
برای ساخت و ساز واحدهای مسکونی در ایران به 92843 رسید. این رقم نسبت به
پاییز سال گذشته، رشدی 34.6 درصدی را تجربه کرده است.
یکی
از شاخصهای رشد بازار مسکن، میزان تقاضا برای املاک مسکونی لوکس است. سهم
این واحدهای مسکونی در ایران – که به خانههایی با بهایی بیشتر از متری 8
میلیون تومان اطلاق میشود – در 3 ماهه نخست سال جاری خورشیدی به کمتر از 1
درصد کاهش یافته است. کاهش تقاضا برای واحدهای گرانبها در محلههای
ثروتمندنشین، برای فروشندگان راهی به جز کاهش قیمتها باقی نگذاشته است.
با این حال، این کاهش بها تاثیری بر افزایش تقاضا برای این واحدها نداشته
است.
در ادامه این مطلب آمده است: طبق آمار
روزنامه دنیای اقتصاد، در سه ماهه نخست سال جاری خورشیدی، سهم آپارتمانهای
فروخته شده با بهای متری 2 تا 4 میلیون تومان، 51 درصد کل معاملات املاک
را شامل میشده است. با توجه به اینکه میانگین بهای مسکن در تهران نزدیک به
4 میلیون و دویست هزار تومان است، آمار دنیای اقتصاد نشان میدهد تقاضا
برای مسکن میان اهالی طبقه متوسط تهران با رشد روبرو بوده است.
برخی
اقتصاددانان در ایران باور دارند درصورتی که سرمایهگذاران به جای تمرکز
بر ساخت و ساز خانههای گرانقیمت، به بازار خانههایی که تنها برای اجاره
دادن ساخته میشوند رو آورند، بازار مسکن ایران در ماههای آینده رونق
خواهد یافت. اما تقاضا برای خانههای گرانقیمت و همچنین ارزانتر در ایران
به صورت ناگهانی افزایش نخواهد یافت. در صورت تحقق این راه حل اقتصاددانها
– ساخت واحدهای استیجاری – بهای مسکن در ایران با ثبات روبرو خواهد شد و
با اینکه تقاضا افزایش خواهد یافت، میتوان اطمینان حاصل کرد در 2 سال
آینده، مسکن در ایران با رشد قیمت چشمگیری مواجه نخواهد بود. یک دلیل برای
این پیشبینی، کاهش رشد جمعیت در ایران است. برخی کارشناسان عقیده دارند
کاهش نرخ رشد جمعیت ایران -- که از 1.6 درصد در سال 2006 به 1.3 درصد در
سال 2011 رسیده است -- بر بازار مسکن ایران تاثیر منفی گذاشته است.
بهروز
ملکی – نویسنده کتاب "تحلیل بازار مسکن ایران" – بانکهای ایران را به
دلیل انعطاف ناپذیری سرزنش میکند و معتقد است باید وام مسکن افزایش یابد.
وی همچنین از دولت ایران خواسته است راهکاری بیابد تا سرمایهگذاران به
بازار مسکن رو آورند. این در حالی است که دولت ایران اعلام کرده است برای
حل این مسئله راهکارهای دیگری دارد.
عباس آخوندی –
وزیر راه و شهرسازی – از برنامه نوسازی بافتهای فرسوده خبر داد. این
پروژه میتواند بخش خصوصی را تا حد زیادی تشویق به مشارکت کند. دولت در این
پروژه برنامه نوسازی مناطق مسکونی 2700 محله در 495 شهر ایران را در دستور
کار دارد. آخوندی ابراز امیدواری کرده است اجرای این پروژه به خریداران
طبقه متوسط فرصتهای بهتری برای خانهدار شدن ببخشد.
در
انتهای این مطلب آمده است: در صورتی که این پروژه نوسازی به مرحله اجرا
برسد، پیشبینی میشود ساخت و ساز در مناطق شهری نیز افزایش یابد. با این
حال، اجرای این پروژه نیاز به میلیاردها دلار سرمایهگذاری دارد که بخشی از
آن باید به وسیله شرکتهای خارجی تامین شود. حال، اگر فرض کنیم تورم 9
درصدی ایران در سالهای آینده نیز ثابت بماند، پرسش اینجا است که در شرایطی
که تقاضا برای مسکن اندک است، چگونه میتوان یک سرمایهگذار خارجی را به
شرکت در این پروژه جلب کرد؟