در این نوع از سرطان پستان، سلول های سرطانی فاقد سه نوع رسپتوری هستند که به طور معمول توسط داروهای شیمیایی شناسایی می شوند؛ بنابراین این داروها توانایی پیدا کردن این نوع از سلول های سرطانی را ندارند و پزشکان مجبور به استفاده از درمان های تهاجمی‌تر بوده که اثرات سمی آنها بیشتر است.
زنان مبتلا به این نوع سرطان به‌طور ناگهانی دچار متاستاز می شوند که منشأ و علت آن مقاومت دارویی ایجاد شده در سلول های سرطانی است؛ بنابراین نیاز به درمان های ایمن و کارآمدتر احساس می شود.
بر طبق آزمایش های انجام شده میزان متاستاز سلول های سه‌گانه منفی پستان در ریه موش ها بطور قابل‌توجهی کاهش یافته است و این در حالی است که در موش ها کاهش وزن مشاهده نشده که خود دلیلی بر غیر سمی بودن لوتئین است. این نوع از سلول های سرطانی توانایی مهاجرت بالایی دارند که به متاستاز آنها کمک می کند؛ اما بر طبق یافته ها، میزان مهاجرت سلول های سه گانه منفی رده های انسانی در مجاورت لوتئین، در شرایط آزمایشگاهی نیز کاهش پیدا کرده است.
همچنین لوتئین توانایی کشتن سلول های سرطانی را دارد.
امید است که با تحقیقات بیشتر و در آینده نه چندان دور لوتئین به‌عنوان یک داروی ضد متاستاز (Antimetastatic agent) علیه سرطان پستان معرفی شود.