با یک تکه حلبی کوچک و نباتی بگذارید تا یادتان همیشه باشد که ;
هنوز در حلبی آبادها و روستاهای دور افتاده مان،
مادران و خواهران و برادران و پدران مان ، حسرت غذای روزانه را می کشند
فرازی از وصیتنامه شهید محمد فتحعلی زاده
روی قبرم ، مثل برادر فتحعلی زاده ، گِلی باشد،
زیرا در شهرمان کسانی هستند که نان روزمره خود را نمی توانند پیدا کنند
و در زیر سقفهای گِلی زندگی می کنند...